Reisverslag Cody Wyoming

Na een heerlijke nachtrust werden we wakker met zicht op de Devils Tower, of toch met een mooie poster van deze legendarische rots boven het bed van onze dochter.  Vandaag stond er, buiten onze rit naar Cody, eigenlijk niet veel op het programma.  Onderweg had ik geen noemenswaardige bezienswaardigheden gevonden tijdens de voorbereidingen van onze rondreis.  We zouden wel zien wat we vandaag op onze route tegenkomen.  Spontane ontdekkingen zijn meestal heel tof!

Na een verfrissende douche was het tijd om te ontbijten.  Zoals in de meeste Super 8 hotels was het ontbijt ook hier vrij bescheiden, maar het was wel tof dat we onze eigen wafeltjes konden bakken.  Zodra onze honger wat gestild was laadden we onze koffers in de Jeep en vertrokken we richting Cody.  Dit was onze laatste stop voor Yellowstone National Park.  Spannend!

We hadden aan onze ontbijttafel besloten om nu niet veel te eten, maar onderweg een leuke locatie te zoeken waar we konden genieten van een echt stevig Amerikaans ontbijt.

Bighorn National Forest

De rit van Sheridan naar Cody bedroeg zo’n 233 km volgens onze GPS en liep door het mooie ‘Bighorn National Forest‘.  Ons hotel lag vlakbij de oprit van de Interstate 90, die we volgden tot in de buurt van Ranchester.  Hier namen we de US-14 richting het Westen.

Yellowstone – Teton Natl Parks

Op de wegwijzer aan de afrit stond onze bestemming voor de volgende dagen al aangegeven.  Yellowstone en Teton National Park zou onze verblijfplaats van de volgende 5 dagen worden.  Hier keken we al bijna 2 jaar naar uit!

Al vrij snel reden we door een bergachtig landschap met een prachtige weg die ons met het nodige bochtenwerk steeds hoger bracht.  We reden er bijna alleen, waardoor we alle tijd hadden om te genieten van de mooie landschappen.

Bighorn

Niet veel later reden we langs het Bighorn National Forest welkomst bord.  We stopten er even voor enkele foto’s en onze benen eens te strekken.  Het was er heerlijk!  Het zonnetje was al behoorlijk warm, maar de lucht was nog lekker fris.  Het was heel vergelijkbaar met onze bergvakanties in Oostenrijk.  Dit ‘Oostenrijk gevoel’ zouden we trouwens de rest van de dag nog regelmatig hebben.

Selfie

Even een selfie schieten terwijl papa het filmpje hierboven aan het maken is.

Arrowhead Lodge

Na onze korte pauze reden we verder en keken onderweg goed uit naar een locatie om te ontbijten.  Sinds het vertrek aan ons hotel waren we nog niets tegengekomen.  We reden kilometers en kilometers door de natuur zonder ook maar een huis te zien.  Dan zagen we plots een bordje langs de weg staan.  Niet veel verder zou er een lodge met restaurant zijn!

6002 US-14, Dayton, WY 82836, Verenigde Staten
arrowheadlodgewyoming.com

Enkele minuten later zagen we inderdaad enkele mooie gebouwen liggen.  We parkeerden onze Jeep voor de deur in een plekje schaduw.  De lucht was nog fris, maar de zon brandde al vrij hard.

Binnen waren we meteen onder de indruk van deze prachtige lodge!  Het zag er supergezellig uit.  Ook hier hadden we weer het ‘Oostenrijk gevoel’.  De vriendelijke eigenaar kwam ons tegemoet en vroeg waarmee hij ons kon helpen.  Toen we vertelden dat we wilden ontbijten moest hij ons ontgoochelen omdat hun kok pas vanaf  ’s middags dienst had.

Maar hij had ook goed nieuws voor ons.  Niet veel verder lag er een andere lodge op onze route richting Cody.  In de ‘Bear Lodge’ serveerden ze wel ontbijt.  Nadat we even rondgekeken hadden in het restaurant wandelden we terug naar onze Jeep.  Wanneer je graag helemaal tot rust komt leek ons dit de ideale bestemming!  Heerlijk logeren in de natuur.

Bear Lodge Resort

Zo’n 6 kilometer verder zagen we de ‘Bear Lodge’ liggen.  We namen de afslag en parkeerden onze Jeep voor het mooie gebouw.

Ook hier waanden we ons weer in Oostenrijk.  Wanneer je de Amerikaanse vlag en die van Wyoming even zou wegdenken zou je evengoed in een Alpenweide in Oostenrijk of Zwitserland kunnen staan.  Alleen dat er hier véél minder toeristen en bewoners waren.

5600 US-14 ALT, Dayton, WY 82836, Verenigde Staten
bearlodgeresort.com

Ik moet toegeven, ook de grote Pick-ups met roffelende V8 motoren doen je wel beseffen dat je in Amerika bent.  ;-)

Voor de Bear Lodge was er een benzinepomp waar er enkele buggy’s aan het tanken waren.  Het was blijkbaar een populaire activiteit om hier de omgeving met de buggy te verkennen aan de verschillende trailers te zien.

Maar wij waren niet gekomen om met de buggy te rijden, maar wel voor een stevig Amerikaans ontbijt.  Eerlijk gezegd zouden we wel de mooie omgeving eens verkend hebben met zo’n voertuig, maar daar hadden we helaas geen tijd voor.

We wandelen naar de ingang van de Bears Den Bar & Lounge.  Ook hier was het binnen supergezellig, maar hier rook het wel naar vers gebakken spek.  Lekker!

We namen plaats in het restaurant en bestelden een lekker ontbijt.  Ons dochtertje begon met wat ‘bacon’, want daar had ze de hele rit al zo’n zin in.

Nadat we ons buikje vol hadden met een overheerlijk ontbijt verlieten we de lodge.  Volgens onze GPS was het nog zo’n 160 km of een 2-tal uurtjes rijden.  Op de weersvoorspelling hadden we gezien dat het in Cody namiddag minder goed weer zou worden met veel wind en buien.  Daarom besloten we om nog niet meteen te vertrekken, maar nog wat van het zonnetje te genieten op een van de bankjes voor deze lodge.

Een half uurtje later begonnen we het (te) warm te krijgen in de zon en begonnen daarom maar aan het laatste stukje van onze rit.  We lieten de Bear Lodge achter ons en reden over de US-14.  Op de foto hieronder zie je een stukje van onze prachtige route.

Shell Falls Interpretive Site

Een klein half uurtje (zo’n 35 km) later zagen we langs de Bighorn Scenic Byway plots een bord ‘Shell Falls‘ staan.  Het leek ons wel tof om even halt te houden bij een waterval met dit mooie weer.  We parkeerden onze Jeep op de kleine parking en wandelden naar het bezoekerscentrum.

Shell Falls

Er bleek een klein wandelingetje te zijn met een uitzichtpunt op de waterval.

We wandelden via het houten wandelpad en enkele trappen naar een lager gelegen platform.  Hier namen we even plaats op het bankje om te genieten van het uitzicht en de warmte.  Eigenlijk konden we moeilijk geloven dat het zo’n 130 kilometer verder zou regenen en veel kouder zou zijn.  Jammer dat er hier geen grote wandeling was, want dan hadden we dit beslist gedaan.

Op de terugweg naar onze Jeep zagen we tegenover het Visitor Center enkele personen enthousiast foto’s maken.  Toen we een beetje dichter waren zagen we wat er te zien was.

Kolibries

Er hing een drinkbakje waar er verschillende kolibries in bijna alle kleuren van de regenboog kwamen drinken.  Het was gewoon geweldig om deze vogels uit de orde van de gierzwaluwachtigen bezig te zien.  Ik had ze nog nooit in het echt gezien en hier zag je er tientallen op een paar vierkante meter!

Heel wat Kolibrie foto’s later stapten we terug in onze Jeep voor de laatste 130 kilometer van onze rit.  De weg slingerde nog tussen hoge rotsen en bergachtige landschappen.  In de verte zagen we al wat wolken hangen.  Zoals we wisten zouden er ons eenmaal uit de bergen andere weersomstandigheden te wachten staan.

Bighorn Scenic Byway

Rij je een stukje mee over de Bighorn Scenic Byway richting Cody?

Heel wat bochtenwerk later had het berglandschap plaatsgemaakt voor een totaal ander landschap.  De bergen hadden ons tot nu toe gespaard van de wolken, die er vanaf nu massaal aanwezig waren.  Gelukkig was het nog altijd droog, maar ik kon aan onze Jeep al voelen dat er veel wind stond.  Regelmatig kregen we forse zijwinden te verwerken in de open vlakte.

Een 20-tal minuutjes voor we in Cody zouden aankomen werd de lucht grijzer en donkerder.

Op het moment dat we Cody binnenreden was er een stevige regenbui losgebarsten.  Er stond ook een gure, onaangename wind.  We besloten daarom maar om alvast in te checken in ons hotel.  Met een beetje geluk zou het daarna stoppen met regenen en konden we de omgeving verkennen.   Met dit weer zag Cody er maar droevig uit.

Comfort Inn At Buffalo Bill Village Resort

Ons hotel was centraal gelegen en zoals je kan zien waren de kamers best OK.  Jammer dat we door het slechte weer geen gebruik konden maken van het openluchtzwembad.  Normaal gezien was het in deze periode gigantisch warm in deze streek, maar vandaag en morgen zou het abnormaal koud worden voor de tijd van het jaar.

Gelukkig was het enkele uren later gestopt met regen en konden we Cody gaan verkennen.  Vandaag zouden we ook naar een echte Rodeo gaan kijken!

Buffalo Bill Cody Stampede Park

Na uit te zijn gaan eten, bij een veel te dure Italiaan in Cody, vertrokken we naar het rodeo park.  Dit lag een beetje uit het centrum van Cody (richting Yellowstone Park).

421 W Yellowstone Ave, Cody, WY 82414, Verenigde Staten
codystampederodeo.com

De gure wind had de regenwolken ondertussen al weggeblazen, maar het was hierdoor ook sterk afgekoeld.  Omdat er niet veel anders te beleven viel besloten we om binnen te gaan zodra de deuren van de rodeo open gingen.  We zouden ons daar wel een uurtje bezig kunnen houden.

Er stonden nog maar weinig auto’s op de grote parking en we konden onze Jeep voor de deur parkeren.

De paarden en stieren stonden al klaar.  We waren toch best wel benieuwd wat ons allemaal te wachten stond.  We waren als een van de eersten in de arena en namen plaats in het zonnetje.  Hier zouden we het wel een uurtje kunnen uithouden.  Dat dachten we tenminste…

De (gure) wind kwam zo sterk opzetten dat we even moesten vluchten naar het winkeltje om wat op te warmen.  Het was zelfs zo koud geworden dat we niet lang moesten twijfelen om een lekker warm fleece deken te kopen.  Een mooi, maar vooral nuttig souvenir!

En dan was het eindelijk zover!  We zaten met ons drietjes, lekker ingeduffeld in een warme rodeo deken, te kijken naar de show.

En het wachten in de koude was uiteindelijk meer dan de moeite waard.  Zoals het hoort in Amerika werd alles met het nodige showgehalte en enthousiasme gebracht.  De rodeo begon met het Amerikaanse volkslied en het nodige entertainment.  Je kan er voor over tegen zijn, maar ik vond het toch indrukwekkend om te zien hoe de Amerikanen de liefde voor hun land zo openlijk tonen.

De rodeo was ook alles wat we ervan verwacht hadden.  Het zijn toch wel straffe gasten!

Tegen het einde van de rodeo show was het al donker geworden, opvallend veel vroeger dan in België tijdens de maand juli.  Ondanks het wat tegenvallende weer hadden we een geweldige avond gehad.  Nu was het tijd voor een warme douche en daarna lekker slapen.

Morgen vertrekken we naar een van de hoogtepunten van onze roadtrip: Yellowstone National Park!  De weersvoorspellingen zagen er niet zo goed uit, maar gelukkig zou het overmorgen terug prachtig zomerweer worden.

Tot morgen!