Reisverslag Dinosaur National Monument
|Reisverslag Dinosaur National Monument
Na het ontbijt laadden we onze koffers in de Jeep. Er was geen wolkje te zien aan de hemelsblauwe lucht. Het was al lekker warm en het beloofde een snikhete dag te worden.
Vandaag reden we naar Moab, maar eerst zouden we onderweg een bezoekje brengen aan Dinosaur National Monument. Dit lag op zo’n half uurtje rijden van ons hotel. Onderweg was het heel duidelijk dat we in ‘dinosaur gebied’ zaten. We zagen heel wat leuke reclameborden waar dino’s in verwerkt waren en zelfs verschillende dino beelden voor restaurants, winkels en hotels.
Op slechts enkele kilometers van de ingang van Dinosaur National Monument kwamen we deze dino tegen langs de Quarry Entrance Road. Toen we uitstapten om enkele foto’s te maken viel het op hoe rustig het hier was. Je hoorde er bijna niets, het was er zo stil dat het op viel.
Dinosaur National Monument
Enkele foto’s en filmpjes later naderden we Dinosaur National Monument. We hielden even halt voor de ‘verplichte’ foto en vervolgens reden we verder tot aan de ingang van het park.
Omdat dit een National Monument is (en dus geen National Park) was onze Annual Pass hier niet geldig. We betaalden $ 20 inkom (juli 2016) en reden verder tot aan het Dinosaur Quarry Visitor Center. We parkeerden onze Jeep en namen stopten nog enkele flesjes drinken in onze rugzak voor we naar binnen wandelden.
Dinosaur Quarry Visitor Center
Ondanks het nog voormiddag was liep de temperatuur al aardig op. We smeerden ons nog goed in met zonnecrème, want we zouden volgens het kaartje dat we ontvangen hadden een mooie wandeling kunnen maken.
Maar eerst was het ‘stempel tijd’. Zoals je in de vorige verslagen al kon lezen hebben we een stempelboekje gekocht in Custer State Park. Sinds toen heeft onze dochter in ieder nationaal park of monument stempels verzameld.
In elk Visitor Center kan je namelijk een tafeltje vinden waar deze stempels staan. Meestal heb je er eentje met datum en soms nog enkele speciale zoals die voor het 100 jarig bestaan van de nationale parken.
Zodra er weer een paar nieuwe exemplaren in het boekje stonden werd er afgeroepen dat het shuttlebusje naar de Quarry Exhibit Hall binnen enkele minuten zou vertrekken. We wandelden naar buiten en namen plaats in het treintje. Gelukkig was er een dak op het treintje zodat we in de schaduw konden zitten.
Tijdens de korte rit was het heerlijk vertoeven in dit treintje.
Quarry Exhibit Hall
Een paar minuutjes later waren we al op onze bestemming. Zoals bij alle andere parken en monumenten volgde onze dochter ook hier het Junior Ranger Program. In het Visitor Center hadden we het Junior Ranger book ontvangen en nu was het weer tijd om de vragen te beantwoorden en enkele activiteiten te volgen.
Dinosaur Junior Ranger Program
Eén van de opdrachten was, zoals op de meeste locaties, een Ranger Talk bijwonen. We hadden geluk, want binnen een 20-tal minuutjes zou er zo’n “talk” plaatsvinden in de hal waar we waren. De vriendelijke man vertelde met een grote passie over de dinosauriërs waardoor alle kinderen zeer geboeid aan het luisteren waren.
Ook werd er gebruik gemaakt van verschillende replica’s zodat het voor de kids (en ouders) extra leerrijk was.
Dinosaur Quarry Trail
Na de geweldig interessante uitleg bedankten we de Ranger en wandelden we naar buiten. De temperatuur was ondertussen al weer enkele graden opgelopen en het was al zeker veel meer dan 30°Celcius. Vlakbij de Quarry Exhibit Hall begon er een wandelpad (Dinosaur Quarry Trail) waar je langs verschillende vindplaatsen van fossielen en dinosauriërs kan wandelen.
Het was snikheet en het feit dat er nergens schaduw was maakte dit korte wandelingetje best wel vermoeiend.
Na een kwartiertje wandelen hadden we nog geen noemenswaardige vondsten gedaan. We hadden verwacht hier enkele grote skeletten zoals in de hal te zien, maar het waren vooral kleine fossielen zoals schelpjes en zeediertjes. Ook leuk, maar dit was voor ons een beetje te weinig om de grote hitte te blijven trotseren. Indien het 10 graden frisser was hadden we zeker verder gewandeld, maar nu besloten we om toch maar terug te keren.
We wandelden terug naar de Quarry Exhibit Hall en namen het treintje terug naar het Visitor Center. We kochten nog een magneetje voor onze verzameling en gingen tenslotte terug naar onze Jeep. Deze was snikheet door in de volle zon te staan!
Petroglyphs
Zodra onze Jeep een beetje verlucht was begonnen we aan de 340 kilometer lange rit naar Moab. Na een paar minuten kwamen we nog enkele ‘Petroglyphs’ tegen. We hielden kort even halt om deze oude tekeningen op de rotsen te bekijken en vervolgens reden we verder. Als je een idee wil hebben door welk landschap we de volgende 100 kilometer gaan rijden, dan moet je eens volledig rond navigeren door onderstaande 360° foto.
Om je een idee te geven van de landschappen onderweg hebben we deze korte video gemaakt. Na de flauwe bocht zagen we weer het volgende kaarsrechte stuk voor ons liggen.
Leaving Utah
Kilometers later verlieten we de staat Utah en reden we Colorado binnen.
Welcome to colorful Colorado
We parkeerden onze Jeep voor dit bord op de staatsgrens om wat foto’s te maken. ‘Welcome to Colorful Colorado’ stond er te lezen. De volgende dagen zouden we inderdaad kennismaken met de wondermooie kleuren van Colorado.
We begonnen honger te krijgen en besloten in het eerst volgende dorpje te stoppen. Dat bleek ‘Dinosaur‘ te zijn, een plaatsje met slechts een 300-tal inwoners.
Het zag er allemaal vrij verlaten uit, maar na een paar minuutjes rondrijden zagen we een reclamebord ‘Highway Bar & Grill’. Voor de zoveelste keer waanden we ons in een filmdecor.
Highway Bar & Grill
We parkeerden onze Jeep op de parking voor de deur en wandelden een beetje twijfelachtig naar binnen. Zouden ze in een bijna ghosttown lekker eten hebben?
Highway Bar & Grill
124 Brontosaurus Blvd, Dinosaur, CO 81610
+1 970-374-2240
In de omgeving stonden er heel wat gebouwen leeg, maar er was gelukkig toch wel wat beweging te zien in deze bar.
We werden vriendelijk ontvangen door 2 dames die achter de toog eten aan het bereiden waren. Er was zelfs free Wifi binnen, waar we meteen gebruik van maakten om naar het thuisfront te Skypen terwijl we op onze bestelling aan het wachten waren.
Enkele lekkere burgers en taco’s met vers gesneden frietjes later reden we verder richting de rode rotsen van Moab.
Volgens onze GPS was het nog zo’n 300 kilometer of 3 uur rijden tot aan ons hotel in Moab.
Douglas Pass Road
Zoals we de laatste dagen al gewoon waren was het ook hier onderweg zeer rustig en kwamen we slechts sporadisch een ander voertuig tegen. Het eerste gedeelte van de rit liep vrij vlot over kaarsrechte wegen, maar na een tijdje begon het heuvelachtiger te worden. De weg werd smaller en er kwamen soms stevige bochten en hellingen.
Na een tijdje in de staat Colorado gereden te hebben kwamen we terug in Utah. Op de video hieronder zie je ons over de staatsgrens rijden.
Moab
In de verte zagen we rode rotsen opduiken, een teken dat we Moab naderden! Volgens de GPS was het nu nog maar een half uurtje rijden.
Ongeveer een half uurtje later stopten we op de parking van ons hotel. Het was er snikheet! We besloten de rest van de namiddag rond en in het zwembad te blijven. Volgens de weersvoorspellingen zou het morgen onweerachtig met kans op regen worden. Een reden te meer om nu wat van de zon te genieten.
- Route van Vernal naar Moab - 2018-03-12
- Route van Jackson naar Vernal - 2018-03-07
- Route van Yellowstone naar Jackson - 2018-02-12
Voeg een reactie toe
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.